Onze Stam. Jaargang 1909

Op de Gudrunvoorstelling⁽¹⁾.
Aan ‘De zeegbare herten’.

Hoe schoon die stoet uit Vlaandren's dagen,
Blij tiegend door de Mandelsteê,
Met wat zij heerlijks mochten dragen,
In tijd van kamp en tijd van vreê.

Hoe lief het slanke beeld van Berten,
Den Blauwvoet werpend in de wolk,
De vuist verduwend al de smerten,
Die bloeden voor zijn wordend volk.

Maar mooier nog dan eerestoeten,
Dan beeldgebrons is 't woord van Hem,
Dat we in zijn Gudrun blij begroeten
Als hertetolk en wekkerstem.

Nu kent men 't kind alhier geboren,
Tot roem van d'ouden keerlengrond;
Door u zal 't beeld de ziel ingloren,
En vliegt zijn faam van mond tot mond.

Fr. Vanden Weghe.

(1) Warm toegejuicht ook werd Prof. Vanden Weghe, die na eene uitwijding over vlaamsch leven en streven, deze verzen voorlas. (De Volksvriend, Roeselare).