Onze Stam. Jaargang 1909

De Dagspin.

De kimme ligt onduidlijk vaag
met smalle strepen wit doortrokken,
lijk linten van dien grauwen kraag,
de verte, die verslonst in brokken.

In brokken, die schier ongelijnd,
daar domplen in de lichte doomen;
slechts, waar de tint allengs verfijnt
raadt men den vorm van groepen boomen.

Doch langzaam als een droomvisioen,
bij 't flauw ontstaan van lijnen,
beeldt zich de geest een paviljoen
in rooden glans te zien verschijnen.

't Is de uchtend, die met stralenschijn
een landschap is aan 't schetsen,
wen vaal als door een gaasgordijn
de allerfijnste kleuren gletsen.

[p. 87]

 

Doch plots schijnt heel de vert een rag,

 

waar eene spinne valt aan 't spinnen,

 

gelijk een hekse, die den dag,

 

met een voorspelling wil beginnen.

 

 

 

Met lange pooten hangt ze stout,

 

en glanst en schittert bij het klimmen;

 

heur draden worden lekend goud,

 

en zie, heel 't oosten ligt te glimmen!

 

 

 

O heete spinne van den dag,

 

't heelal omwindend met uw stralen

 

van licht en leven, gloeiend rag,

 

waar zijt gij al uw goud gaan halen?

 

 

 

Ferdinand Rodenbach.