Twee vroege werken van Rembrandt in het museum te Stockholm
Bij het bestudeeren der schilderijen in het bovengenoemde museum viel mij een als ‘Gerbrandt van den Eeckhout’ gecatalogiseerde ‘Offerande van Abraham’ op (no 1069).
Dit werk is echter ontstaan toen Eeckhout nog zeker niet aan schilderen dacht. Eeckhout's meest Rembrandtieke werk toch vertoont een overeenkomst in stijl met dat van zijn meester uit de veertiger jaren, terwijl dit schilderij daarentegen grooten invloed van Lastman verraadt.
Dat we hier echter met eenen grooteren meester dan Lastman of één van zijn tijdgenooten te doen hebben, bewijst vooral het diepe gevoel, het sterk geconcentreerde en toch overal doordringende licht, de fijn genuanceerde kleurschakeering en het magistraal getoetst stukje landschap. De compositie herinnert eenigszins aan Lastman's grisaille hetzelfde onderwerp voorstellende in het Rijks-Museum. Doch waar bij Lastman alles uiterlijk is, doet Rembrandt hier zijn personen voor ons leven. De koele grijsgroene toon van het geheel is die van de vroege bekende werken van Rembrandt eens door Wurzbach ‘die grünen Rembrandt's des Dr. Bode’ genoemd. Vooral denk ik hierbij aan ‘Simson's gevangenneming’ van 1628 in het bezit van den keizer van Duitschland en nu in het Kaiser Friedrich Museum ten toon gesteld.
De lucht is voor het grootste gedeelte overschilderd, waardoor hoogstwaarschijnlijk de engel nu uit de compositie verdwenen is. Abraham draagt een grijsblauw kostuum met een grijze schort en Izaak ligt op een blauwgroen kleed, gedeeltelijk bedekt door een wit linnen doek. Paneel, 56 cm.×48 cm.
De catalogus noemt no 591, portret van eene jonge vrouw, nog school van Rembrandt, hoewel reeds in de Gazette des Beaux-Arts van 1890,
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
