Onze Kunst. Jaargang 9

[p. 183]

Boeken & tijdschriften

The Burlington Magazine

In het Februari-nummer deelt Lionel Cust het een en ander mede omtrent den schilder Janson of Janssen van Ceulen, geboren uit Vlaamsche ouders te Londen in 1593.

W.H. James Weale verklaart voor onjuist de in een studie over de kathedraal te Kamerijk door den abt Berteaux uitgesproken meening, als zou van Eyck in 1413 schilderingen hebben gemaakt ten behoeve van deze kathedraal. Weale toont aan, dat deze meening berust op verkeerd citeeren.

Evenals in het vorige nummer vinden wij hier beschouwingen over de Hollandsche schilderijen op de Hudson-Fulton-tentoonstelling te New-York, door Kenyon Kox.

Bij Knoedler te New-York waren negen van Dyck's te zien, uit de verzamelingen-Widener en Frick. Vijf er van hebben eens tot de beroemde van Dyck's in het Cattaneopaleis te Genua behoord. Ook waren bij de genoemde kunsthandelaars te zien van Dyck's bekende beeltenissen van Frans Snyders en diens vrouw, vroeger in Engelsch bezit, thans ook den heer Frick toebehoorend. Over deze expositie schrijven hier Wm Walton en Lionel Cust.

In het Maart-nummer een opmerking van C H. Colins Baker naar aanleiding van een op de Wintertentoonstelling der Londensche Royal Academy te zien schilderij, dat daar in den katalogus als een werk van Rembrandt is aangegeven en den schilder-zelf met Saskia heet voor te stellen. De juistheid dezer toeschrijving werd dadelijk betwijfeld. Claude Phillips meende Govert Flinck als auteur te mogen voorstellen. Volgens Colins Baker draagt het werk echter de signatuur van Ferdinand Bol, terwijl op een andere plaats van het schilderij een R te lezen staat, die Rembrandt's naamteekening moet verbeelden. Hij wijst er op, dat een schilderij in de Petersburgsche Hermitage ook een valsche R vertoont op een door Bol echt gesigneerd schilderij. Het Londensche werk doet in zijn kwaliteiten inderdaad aan Bol denken, meent hij, en niet aan Flinck.

Ook dit nummer geeft verslag van een belangrijke tentoonstelling te New-York. Ditmaal geldt het een bij de kunsthandelaars Scott en Fowles gehouden expositie uit de verzameling van den Heer en Mevrouw Charles P. Taft, uit Cincinnati. Er waren daar drie zeer bizondere portretten van Hals bij en een belangrijke Rembrandt uit diens vroege Amsterdamsche periode: de Jonge man van een stoel opstaande, uit 1633, vroeger te Parijs bij graaf Edmond Pourtalès en van de Amsterdamsche Rembrandttentoonstelling in wijder kring bekend.

Les Arts

van Februari geeft, bij een artikel van Paul Lafond, in fraaie afbeeldingen een overzicht van hetgeen het Prado te Madrid aan Van Dyck's bezit. Men vindt hier o.a. weergegeven: de Judaskus, het portret van Amalia van Solms, de ruiterbeeltenis van Karel I van Engeland, de portretten van Frederik-Hendrik, van Hendrik, graaf van Berg, de dubbel-beeltenis van Van Dyck-zelf met den graaf van Oxford, de meesterlijke portretten van den schilder David Ryckaert en van een onbekend musicus, e.a.

In de aflevering van Maart causeert Maurice Hamel over de schilders van pluimgedierte, die lang vóór Rostand, het leven

[p. 184]

van den hoenderhof uitbeeldden. Hij heeft het in het bizonder over enkele Hollandsche en Vlaamsche vogel-schilders. Fraaie reproducties naar Frans Snyders, Melchior d'Hondecoeter en Cornelia de Ryck verluchten het artikel.

J.O. Kronig publiceert twee anonieme werken van Nederlandsche primitieven, in het Koninklijk Paleis te Lissabon. Het eene - een huwelijk van de H. Katharina - acht hij van den schilder, die door Friedländer: de meester ‘Virgo inter Virgines’ is gedoopt. Het andere, een zegenende Christus, schrijft hij aan Memling toe. Beide werken zijn hier voor de eerste maal gereproduceerd.

C.G.

In bull. v.d. Nederl. Oudheidk. Bond,

Maartnummer, een stuk van J. Six over Pieter Saenredam, waarin schrijver betoogt, dat de beteekenis van dezen kunstenaar ‘in zijn schildersblik, in zijn groote gaven als colorist’ ligt, en niet in de, zeer twijfelachtige, nauwkeurigheid, waarmede hij de architectuur weergeeft.

Annales de la s^té d'emulation de Bruges, Februari

Dr. O. Rubbrecht tracht in een uitvoerige studie, Trois portraits de Memling, te bewijzen, dat een der figuren uit de Aanbidding der Koningen in Sint Jans-Hospitaal te Brugge, een beeltenis van Karel den Stoute, Sinte Barbara uit het altaarstuk in het Museum van dit hospitaal, een portret van Margaretha van York, Sinte Catharina, in het zelfde stuk, een portret van Maria van Burgondië is.

Jahrb. der kgl. pr. kunstsammlungen, XXXI, 2. Heft

Friedländer gaat nader in op den vroegen Nederlandschen ‘meester der Virgo inter Virgines’, waarover hij reeds een en ander vermeldde in dit tijdschrift, 1906, II, 39.

F.B.