Onze Eeuw. Jaargang 21

[p. 230]

Vers
Van J.J. van Geuns.

Twee stille monniken zitten bij een licht
En buigen over boeken hun gezicht.
Maar als zij zoo een poos hebben gezeten
Doet de oudste monnik beider boeken dicht,

En dooft de lamp, en in de duisternis
Der kleine kamer komt nu door de reten
Der houten luiken daglicht, en zij weten
Opeens, dat buiten nog de wereld is.

En als de jongste met een hand, die beeft,
De luiken opent, zien zij daar de landen
Eindeloos groen. Dan vouwen zij de handen
En bidden God voor alles, dat er leeft.