Onze Eeuw. Jaargang 20

[p. 366]

Nocturne
Door Wouter Hulstijn.

Hoor:

Hoor het koele riemgeplas

in avondstond......

Een zilvren adem was

dicht aan mijn mond.

Het grijze mastzeil schuift

zacht door den droom......

Haast onbewogen wuift

een witte boom.

Rondin gefluister is

de sterke boeg.

Is 't dat de duisternis

bestemming vroeg?

[p. 367]

 

Een verre mannenrei

 

klinkt uit de kim......

 

Dicht aan mijn voet voorbij

 

versnelt een glim.

 

 

 

En zoet nabij danst zacht

 

een bronzen vrouw,

 

onhoorbaar in den vacht

 

van avondgrauw.