Onze Eeuw. Jaargang 18

[p. 369]

Het geluk
Door Morie Metz-Koning.

Ik weet geen wegen meer; ik weet alleen
De groote rust die in de nachten vloeit
Als het Heelal in starren òm mij bloeit
En mij omgeeft met eeuwge teederheen.

Ik weet geen woorden meer; ik weet alleen
Die ééne klank, die àl maar spant en groeit
Dat ééne woord, dat al maar brandt en gloeit
En liefde heet voor alles om mij heen.

Mijn open oogen zijn van louter rust;
Mijn open handen zijn van enkel trouw.
Noem mij niet eenzaam; noem mij ook geen vrouw;

Want de eeuwigheid heeft mij tot één gekust
Met al wat òm mij alles scheiden wou
Door waan van stof waarin de smart berust.