Onze Eeuw. Jaargang 9

(1909)– [tijdschrift] Onze Eeuw– rechtenstatus



[pagina 129]
Verzen. Uit: ‘Joodsche Liedjes’ Door Josef Cohen Jesaja benGa naar voetnoot1) Jochaï. Overal, waar Joden wonen Is Jesaja ben Jochaï Welbekend om zijne vroomheid En zijn diepe Talmoedkennis. Ook als gazzanGa naar voetnoot2) is Jesaja Ver-verkieslijk boven andren, Want zijn stem is vol metaalklank En zijn voordracht zilver-zuiver. In zijn moede Jodenoogen Woelt de hooge smart der wijsheid, Graag had zacht een Jodenmeisje Hem de rimpels weggestreken, Die er groeven in zijn voorhoofd; Maar Jesaja ben Jochaï Gaat als eenzaam man door 't leven En leest Thora en GemaraGa naar voetnoot3).
[pagina 130]
Soms als hij dan peinzend' opziet Uit de perkamenten boeken, En zijn blik in moede droomen Heenvaagt door de kille kamer... Denkt hij aan het Christen-meisje, Dat hij eenzaam eens ontmoette En dat lachte zoo verlokkend, Dat zijn ziel vol weelde lief-heeft. En dan zucht hij, angstig-starend En dan dwingt hij zich tot lezen... Denkend rimpelt zich zijn voorhoofd Over Thora en Gemara.
[pagina 131]
Arme dichter. Ik ben een arme dichter, En 'k heb geen cent op zak, Toch droom ik van het meisje, Dat mij het harte brak. Al kan ik wel begrijpen, Waarom ze 't hart me brak: Ik ben een arme dichter, En 'k heb geen cent op zak.	voetnoot1) De zoon van. voetnoot2) Voorzanger. voetnoot3) Talmoed.