Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 376]

Frederice van Faassen
Landschap dat bekend is

slapende kinderen
ademen met de aarde
slapende mensen
worden onttrokken
aan het lieve leven
als alle woorden slapen
en iedere stem is toegedekt
spreekt de vogel van de nacht
in het oor van het zwarte water
de slaap neemt ieder woord
voor lief
de dag neemt alle woorden terug
de nacht is zoveel korter dan de dag
ieder mens lijkt wel een dief
in de lange schaduwen van de nacht
als het donker zich vergroot
legt ook de nachtvogel
zich ter ruste
de planten zijn alleen gelaten
en zonder beweging
tegen het donker valt
het verlangen in
als een getij
de vochtige nacht
is een zegening