Ontmoeting. Jaargang 16

[p. 124]

José Boyens
Begrafenis

Ik ga jou bij de doden in mijn hart begraven
en draag jouw lichaam, vorm meteen de stoet
Ik loop beheerst en ernstig, zoals het moet.
Deelnemend kijken twee wereldwijze raven.

Ik stort het zand op je, zoals een rechtgeaard doodgraver doet;
- o liefste, nu kun je niet meer adem halen...
Rondom je is de aarde bitter, als roet.
Wees stil, hier is jouw vrede te behalen.

Ligt het niet zacht in de gewijde grond van mijn herinnering?
Hindert geen kiezelsteen of ander ding?
- Straks ruikt de aarde eeuwig vruchtbaar.

Denk niet dat ik vergeefs jouw teken ving:
waarvoor zal God te Zijner tijd bepalen,
als Hij het boek met zeven zegels voor ons gaat vertalen.