Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 281]

Jarry Duclay
Onderweg

beschonken van drank
nooit verzadigd over
nood en noodzakelijkheid
breekt het los
schuimbekkend schandalig
in de holte van de
lucht lood om oud
rood
avondzon
in het vlees van een
man een vrouw

breekt het los
stampvoetend
inhalig
op de tong van de
wind en een dichter
in de droom van een
boer en een knaap

vloeit het uit
in de sterrenacht
ingeklaard
binnen zijn oevers
vloeit het uit
in de hand van een
schilder volgt het
het vers op de
voet

en daarom leve he
leven leve de dood
en de pijn dit bestaan
wil bezongen zijn.