Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 282]

Jarry Duclay
Staande vaas

hand die mij kneedt
tot wie ik niet wil zijn
ik val uiteen zonder u
stukken hier en daar

ik sta hoog opgericht
de nacht kijkt door het raam
ik kan hem niet meer zien
mijn ogen bloemen in de maan

hand die mij kneedt
en mij met bloemen zet
ik dank u voor mijn staan