Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 158]

Rob Scherjon
Verbaasde stad

De stad ligt op zijn rug,
staart naar de lucht,
vingert wat aan de wolken.

Verbaasd ligt hij te luisteren
naar zijn bloedeigen bomen vol vogels, ook
de bomen luisteren naar hun vogels.

De dag moet zowat begonnen zijn,
denken de huizen en kleden zich
met geluiden van fluitketels.

Tussen halfslaap en leven
ontdekken wij elkaar,
hoe lang is alles geleden.

Wij zijn een verbaasde stad, vol
torens, je moet dit fotograferen.

Straks zijn wij behendige fietsers.