Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 259]

Okke Jager
Glashard

wanneer kan ik water zeggen
zonder de nijl te zien
zonder mijn doop te gedenken
alles is hopeloos bodemloos
elk woord doet letterlijk mee
aan opgravingen in zichzelf
en wie telt de lagen tot oer

ik zoek het stille water
dat zonder diepe grond
stil maar water is

ik zoek straten van goud als glas
waarop nooit een wandelstok tikt
met dit is als het ware goud
als bij wijze van spreken glas

ik wil zonder voorwoord
een woord als een vuistslag
in een handomdraai geboren
dat geen vinger uitsteekt naar een nawoord
de streng en de nageboorte
streng gescheiden
en verder geen woord meer