Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 194]

jarry duclay
De kleine berkeboom

kleine ballerina
versteend boven het gras
moet ik van je schrijven
hoe je vroeger was

je reikte aan de zon
in ademloze tussenstand
bad je de staties van de dag
aandachtig als een non

je speelde koningin
hemels uit tegen aards
boven je schaduwbeelden
ritselend binnenwaarts

je hebt de stille nacht
door je verwijzen
naar de zee voor ons
tot luister teruggebracht

is zo de wind te keer gegaan
ontluisterd instrument
dat al je snaren zijn verspeeld
en niemand nieuwe spant

schijnbaar een ander
onder andere belichting
speel je jezelf in
trage wisseling

als je je greep op
de aarde eens verliest
zal je het licht met
andere ogen zien

[p. 195]

 

zwartwit fossiel

 

tegen de grauwe lucht

 

hoe beur je nog zo gratievol

 

je fijn vertakt profiel