Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 165]

J.W. Schulte Nordholt
Huis

In de tuin tussen de planten
waar het regent van goed en kwaad
wordt een huis gebouwd, door de spanten
glanst de vochtige dageraad.

Leven, zeggen de mensen, is wonen,
is vrede, maar een mens alleen
wordt soms verbrijzeld door de schone
liefde, als vuur trekt zij door hem heen.

Ik heb in de tuin, die is verwilderd,
de verwarde tuin van mijn gevoel,
een huis voor mijzelf gebouwd, daarop

met grote letters: ziel geschilderd,
en richtte toen in de open dakstoel
de meiboom, de god van mijn liefde op.