Ontmoeting. Jaargang 13

[p. 371]

Okke Jager
Geen moeder

In allen zien mij vaders aan
ruim op berg weg zit stil
ruim stemmingen op in een uitgangspunt
berg wensen weg in een plan
wees uzelf als twee maal twee
in het nieuwste schrift van de prins
laat het water niet door een nachtlijke boot
rimpelen tegen de dijk van de dag
zie de zon die in mei vergeving vraagt
als die in maart uit de hoogte doet
geef geen ronde vrucht aan de wind ten dans
dood de knop die vermoedt met het mes dat weet
laat het graf links liggen als lazarus
zet de klok gelijk op de oogst

er is geen moeder - gevoelige naald
die het onderaardse volgt op de voet
van de verschuivende lagen waardoor
de ochtendvogel dezelfde van vroeger
warm weten tussen trillende veren van vragen
een nest neemt in de top van mijn kindzijn
en de snavel een toegespitst toch
een duik in een einderloos buiten.