onvriendelijk uit te drukken, maar daarom behoeft onze eerbied voor geestelijke vernieuwers geen haar geringer te zijn. Het zijn niet de omvormingen die door deze houding worden aangevallen, slechts de pretentie dat de oorspronkelijke en de uiteindelijke vorm identiek zouden zijn, iets dat men meestal slechts met grote mate van “mauvaise foi” vermag te handhaven.’ Met de geestelijke vernieuwers, die we in de Beat-generation ontmoeten staat het niet anders.
Nu is onze vraag: waarin ligt de bekoring van het Zen-Buddhisme voor deze Beatniks?
Het is niet zo eenvoudig te omschrijven wat ‘beat’ eigenlijk zeggen wil. Jack Kerouac, die in ons land bekend geworden is door zijn romans:
On the road; The Subterraneans; The Dharma Bums en Maggy Cassidy, heeft deze naam gemunt.
Lawrence Lipton schreef een studie over een groep ‘Beatniks’ onder de titel: ‘Holy Barbarians’.
Kerouac omschrijft ‘beat’ als poor, down and out, deadbeat, on the bum, sad, sleeping in subways, en dat is uitgebreid tot ‘the slogan and label for a revolution in manners in America’.
Maar Lipton zegt: ‘the beat is the beat of jazz, the heartbeat, the beat in the beatific vision’.
Wat is het nu? In elk geval niet de houding, waarover de square (= de burger) met meewarige droefenis het hoofd schudt en waar de sociale werkster door bewogen wordt.
De echte beat is ‘in the know’ wat ongeveer betekent: hij heeft er weet van, hij heeft het ervaren en doorleefd.
Natuurlijk blijft de vraag, wáár hij dan weet van heeft.
‘Hip’ is iemand, die ‘in the know’ is. De ‘cat’ is de ‘swinging, sex-free, footloose, nocturnal, uninhibited, non-conformist genus of the human race’.
Er wordt nog onderscheid gemaakt tussen ‘cool’ en ‘hot’.
‘It was a hot hipster like myself who finally cooled it in Buddhist meditation.’
‘Cool’ is alles ‘that sends you’.
Verder ontmoeten we het woord ‘dig’. Dat betekent: begrijpen, maar zonder accent op het intellectuele; het is aanvoelen, zich er in geven, beamen: ‘if you don't dig me, you'll never be anything but a square’.
De voorliefde voor dergelijke woorden wijst in een richting, waar het antwoord op onze vraag zou kunnen liggen: het gaat om het doorleven van een werkelijkheid, die langs rationele weg niet te grijpen is.
Hier zijn we in de buurt van een mystiek beleven.
Dat is nog uiterst vaag geformuleerd.
Om er wat meer inhoud aan te kunnen geven moeten we aandacht hebben voor het feit, dat we te doen hebben met een generatie, die twee wereld-