Ontmoeting. Jaargang 10

[p. 199]

Jan Stolk
Thuis

(aan mijn vrouw):
De warmte van dit herontmoeten slaat
iedere avond door mijn moede handen,
de vlam waarin ik langzaam op zal branden,
omdat mijn lichaam in vervulling gaat

wanneer achter het werk opnieuw jouw stem
de ruimte schept van niet meer kunnen kiezen,
alleen maar weer mijzelf erin verliezen
tot ik volkomen in de ander ben,

alleen jouw ogen zullen dit verstaan
waarom ik mij uit handen steeds kan geven
en hunkerend hiernaar durf toe te leven:
om in jouw handen uit te mogen gaan.