Ontmoeting. Jaargang 10

[p. 13]

J.W. Schulte Nordholt
Ontmoeting

Het park is overjarig goud van lof,
een hulde aan het sterven dat zo schoon
en edel is. Gezegend zij het stof
dat God bedoelt. Gezegend God en Zoon
die wandelt door de herfstelijke hof.

Misschien komt men Hem op een zijpad tegen,
en is Hij dan weer anders dan men dacht,
een God van licht met een geluid van regen
rondom Hem heen en achter Hem de nacht.

Maar men herkent elkaar en noemt de namen
en alles is zoals het is verwacht.
Adam keert weer, hij hoeft zich niet te schamen.