Ontmoeting. Jaargang 8

[p. 289]

[Ontmoeting 1954, nummer 9]

C. Vermeer
Sta aan uw deur en wacht

Sta aan uw deur en wacht,
wacht op het gedreven zijn der uren
die waaien naar de ondergang van de tijd;
hun ondoorgrondlijkheid
speelt in het dundoek van hun lach
in verglijdend golvende plooien
als zij voorbijgaan,
de opmars der gestalten
die gestalteloos bleven onder onze handen
en ons niet-kennend voorbijgaan.

Maar sta aan uw deur
en wacht,
hoor het schrijden en de verre muziek
die hun voortgaan beweegt,
de vaandeloptocht der eeuwen
die, ongevormd gebleven,
gaan langs uw deur.

En wacht,
wacht,
wacht op het laatste der dingen
dat geen oog heeft gezien
en geen oor heeft gehoord;
geruisloos en onzichtbaar
waait het voorbij.