Ontmoeting. Jaargang 8

C. Rijnsdorp
De boekhouder en de dood

Christus spreekt:

Ik reken je maand op dertig dagen,
schrik niet zo.
Je hebt je laatste cijfers aangeslagen,
het is de ultimo.
Wat je verloor, wat je won,
komt in een ander licht.
Sla nu je handen, zwart van carbon,
aan je gebrild gezicht.
Je pensioen zul je niet beleven,
je hart krijgt ontslag;
maar je zonden heb ik afgeschreven,
valuta de jongste dag.

[p. 163]

 

Het provenu van die oude traite,

 

in geloof getrokken op mijn huis,

 

ga 'k op je nieuwe rekening zetten,

 

rente op rente incluis.

 

Door 't S.E. & O. komt een kruis.

 

 

 

Je gaat nu oneindig verdienen,

 

met handen, blinkend als de zon:

 

want je bent nu niet meer bediende,

 

ik maak je mijn compagnon.

 

Geen verdrukker of vijand zal hinderen

 

wie aan mij blijft toevertrouwd:

 

je vrouw en je jonge kinderen,

 

van wie je zo zielsveel houdt.

 

Een dichter zal het vertolken

 

hoe trouw je me hebt geëerd,

 

jij, die nu het lot van volken

 

en van sterren administreert.

 

Je telde je schuld duizend keren,

 

je gaf me blanco crediet;

 

zal ik je nu niet honoreren

 

met een kroon, een palmtak, een lied?

 

Elk van de engelen weet dit.

 

Ze zeggen elkaar op het feest:

 

‘Hij weet van debet en credit,

 

hij is op kantoor geweest’.