Ontmoeting. Jaargang 8

[p. 113]

[Ontmoeting 1954, nummer 4]

K.J. Popma
Obsessie

Elke morgen kom ik de oude vrouw tegen
om haar hoofd een gescheurde boerenzakdoek
het haar steekt in een bundeltje pieken er uit
zwart glimmend

Elke morgen kom ik haar tegen de oude vrouw
meestal is het gewoon
soms schiet een vreemd licht over het pad
en zet alles in een giftige glans

Dan wil ik weten wie zij is
en wat ze me zal zeggen
ik denk wel dat ze mijn moeder is
maar ik weet het niet zeker

Ben ik daarom zo bang geworden
ik wilde nog roepen
wat is er dan moedertje en waarom zeg je niks
je hoeft niet bang te zijn dat ik bang zal worden

Maar ik werd het wel degelijk

Niet omdat ik geloof dat ze uit haar graf komt
om even langs me heen te lopen op het zwarte pad
maar omdat zij iets weet dat ik niet kan raden
zij weet iets
of heb ik soms tevergeefs een moeder gehad

Elke morgen kom ik de oude vrouw tegen
zij weet iets
ik wil het weten
met korte tussenruimte zal het naderbij komen

[p. 114]

 

Vandaag is het vrijdag

 

tot maandag ben ik nog veilig

 

misschien dinsdag

 

maar dan zal de oude vrouw stil staan op het pad

 

en ze zal rustig naar me gaan kijken

 

 

 

Ik zie de boerenzakdoek en de haarpieken niet meer

 

ik zie alleen haar zieke dode ogen

 

en haar gestorven mond die iets gaat zeggen

 

die iets gruwelijks gaat zeggen

 

 

 

Hoe kan ze haar geheim zo rustig bewaren

 

dat begrijp ik niet nee dat begrijp ik niet meer

 

zij weet toch dat haar woorden mij zullen steken

 

dat ik niet kan leven en niet kan sterven

 

 

 

En elke morgen kom ik de oude vrouw tegen

 

zo lang als dat duurt

 

misschien tot dinsdag