Kijk eens - ik zou het die Hein allemaal best kunnen vergeven dat zijn systeem sluit als een bus, dat hij geen ogenblikken van twijfel schijnt te kennen. Maar wat me dezer dagen weer heeft aangevreten is - wonderlijk genoeg - die oude historie, je weet wel. Ik heb haar nog maar een keer gezien. Per slot van rekening heeft zij, overrompeld of niet, de weg toch voor hem gebaand en mij in de kou laten staan. Ik was gemeen genoeg om, op de receptie van H.V., net even te lang haar hand vast te houden tot ze verschrikkelijk moest blozen. Natuurlijk stevende Hein direct op ons af, met een glas sherry in de hand. Goed - hij heeft Ans van mij afgepikt. Moet ik er rouwig om zijn? Jij, met je arendsogen, hebt je kunnen overtuigen dat Trudy en ik het redelijk met elkaar getroffen hebben. Wij hebben een fijn stel kinderen gekregen. Hoewel - de oudsten naderen de leeftijd der complicaties. In elk geval: wij hebben elkaar geaccepteerd met de wederzijdse hebbelijkheden. Toch zijn er onderwerpen waarover wij liever niet samen praten. Zij was trouwens in deze dagen even gespannen als ik. Toen, een paar dagen na het bekend maken van het tweetal, Hein met één stem meerderheid bleek beroepen te zijn gaf ze mij in het bijzijn van de kinderen spontaan een zoen. Dan heb jij ook wat, zei ze.
De comedie van die ene stem bleef niettemin grotesk. Ik stel me zo voor dat de Tegenspeler een paar kleine huiselijke twisten heeft veroorzaakt, waardoor twee stemmen voor mij verloren gingen. Of misschien waren het twee mannen die tegen hun vrouw zeiden: ik ken ze geen van beie, ik blijf maar thuis.
Ja, ik had hier weg gewild. Ik ben het hier zat. Ik had lekker opnieuw willen beginnen. Een andere kerkeraad, een ander huis, een andere organist, andere preekstoel, andere evangelisatiemensen, kort en goed: andere smoelwerken (met alle respect overigens!).
Ik had ook een koffer vol preken willen meenemen om daar zo nu en dan eens in te duiken, dat snap je. Maar nee, Jantje, Hein is je weer eens een slag voor geweest. Hij gaat daar zitten. Met Annie.
Misschien zal ze zeggen: toch sneu voor hem. Ik weet wel haast zeker dat hij er niettemin de leiding des geestes in zal bespeuren.
En daar zitten we dan. Idem zoveel nieuwe advent- en kerstpreken. Voor de vijftiende maal de catechismus door. Jawel. Pak maar aan, Jan, dat verjaarspresentje van O.L.H. bij je halve eeuwfeest. En de duivel maar grinniken. Schrijf me eens of je van mening bent dat God dit gewild heeft of dat, zoals ik vermoed, de Wederpartijder er de hand in had? In elk geval, als dat laatste zo is, heeft hij er wel succes van. Wat zeg ik ook altijd weer op huisbezoek bij zulke narigheden? Je kent het recept waarachter we ons verschuilen. Stuur me maar een telegram:
My dear brother stop gij zult het na dezen verstaan stop kop op stop.
Middernacht. Ik moest even onderbreken omdat ik gerucht hoorde. Frits bleek nog niet thuis te zijn. We stonden even oog in oog als volslagen vijanden. Dat kan dus, tussen vader en zoon. Belachelijk, want we kun-
Auteursrechtelijk beschermd