Ontmoeting. Jaargang 7

[p. 151]

C. Vermeer
Land zonder wederkeer

Snuivend en wild fantoom
met zijn waaiende manen
jaagt het paard van de droom
door de witte verschrikking
van het land zonder wederkeer.
Waar is de hand die het temt?
Wie klemt om zijn flanken
de knieën vast en hard?
De kimmen zijn flakkerend rood
van de brand die woest en groot
aan de uiterste grenzen woedt.