Ontmoeting. Jaargang 7

Ido Keekstra
Dogmacidum

Wie de weg weet in dit huis
is een voorzaat van mijn vader.
Door het metselwerk van later
vloeit hij in en uit als water,
glijdt als maanlicht door de ruit.

De verborgen wenteltrap
en de afgebroken toren,
eeuwenlang uit 't oog verloren,
kunnen schrede en stem nog horen.
Maar ik zoek vergeefs dit pad.

Waar 't verweerde fundament
samenspant in duistere krochten,
schimmelnissen, fluisterbochten,
kan 'k hem volgen op zijn tochten
tot hij vlucht in het cement.

Later vindt men daar zijn prent,
als het huis wordt afgebroken.
Op de gele en harde knoken
tussen puin en stof verstoken:
Bloedkristal op perkament.