Ontmoeting. Jaargang 5

[p. 348]

A.M. Spanjer
September

Een zachte dag, geen herfst en ook geen zomer;
begin September doet barmhartig aan,
de zon verliest haar felheid, wordt wat lomer,
't verzengend vuur is eind'lijk uitgegaan.

Ik wandel langs de havens, langs de zomen
van 't rimp'lig watervlak, het ziet me vredig aan;
dit is mijn weelde, dat ik als een dromer
door eigen stad al zwervende mag gaan

om tot de zin van deze dag te komen;
gedachten uit een stil verdriet ontstaan
gaan als het kabb'lend water in mij stromen;
zó zacht en innig komt hun golfslag aan

dat ik me in een rust voel opgenomen,
het leven liet mij deze vreugd bestaan:
een veilig thuis daar achter gindse bomen,
liefde en vriendschap die niet weer vergaan.