Ontmoeting. Jaargang 5

[p. 274]

Muus Jacobse
Kwatrijnen op de Paasdag

De morgenschemer werd een bliksemslag.
Licht wentelde de steen weg waar Hij lag.
De duisternissen vloden in beschaming.
Het graf was leeg als op de eerste dag.

Vrouwen die rouwende het haar ontbonden,
De steen bewenend die Zijn voeten wondde,
Herkenden met een sidderende kus
De nieuwe aarde waar Zijn voeten stonden.

Mannen die wandelden van stad naar vlek
Vonden de derde in hun tweegesprek,
Maar toen zij wilden dat Hij in zou keren,
Ontweek Hij zegenend hun gastvertrek.

Door dichte deuren is Hij ingekomen.
Hij heeft de schrik der ogen weggenomen,
Want etende van honingraat en vis,
Werd Hij tot geur van luchten, glans van stromen.