Ontmoeting. Jaargang 5

[p. 164]

Jan G. van Straaten
De kinderen

Wanneer het leven stilt valt in de straten,
de bleke vensters 't laatste daglicht vangen,
dat troostend nog en schemerstil blijft hangen
in onze kamers met de droomgelaten,

neem dan de kinderen met lach en praten
van spel en school en streel hun haar en wangen;
verneem de kleine stem van hun verlangen:
dit uur zij korf voor liefdes honigraten.

Wij zien in 't grote bloeien van hun ogen
harts poorten naar het leven openstaan,
en zie, wij worden wachters aan hun bogen
en hoeders van wat in en uit mag gaan.

Maar 't eigen beeld, hun liefd'rijk toegewend,
staat in hun wezen reeds voorgoed geprent.