Ontmoeting. Jaargang 2

Hennie Wilmink
Droom

Ik droomde dat ik opnieuw was geboren
en dat een vreemde spelend zei: mijn lief!
Dat ik gewillig lippen, handen hief...
en het werd waarheid: ik moest hem behoren.

Maar toch was het alsof ik iets verloren
had, want de kleine vogel pijpte niet,
die altijd zong, des winters in het riet
en 's zomers in het hooggestoven koren.

Toen schreide ik, maar wist voor mijn verdriet
geen reden dan dat de verlaten akker
zo zweeg en 'k wist de wijs niet van het lied
en 'k riep en schreide en riep mijzelve wakker.
En het was donker, maar het waaide niet;
een nachtegaal floot in het bos zijn makker.