Ontmoeting. Jaargang 2

[p. 492]

Hans Barendregt
Zomernacht

'k Hoor over de tuinen, over de huizen
de regen, van minnen zwaar, nedersuizen,
warm, tot de naakte, open grond;
ik lig met mijn liefste' in dit geurend ruisen
mond aan mond.

Het murmelt 't gelukslied van 't verbond,
het ritselt en lispelt alom rond
't geheimnis van zijn dringen;
ik lig met mijn liefste mond aan mond
in dit rondom zingen.

Het vocht omhelst de wachtende dingen,
het vocht trekt waaiend en niet te bedwingen
van boom tot boom;
wij liggen tezame' in dit welig zingen
zo licht en loom -

De bruising zwelt aan tot een vervoerende stroom,
wij liggen tezamen zo licht en loom
met 't liefst verkregen -
wij liggen verslonden in liefde-droom,
wij, grond en regen.