Ontmoeting. Jaargang 2

[p. 366]

Anthonie Stolk
Proteus

Ik, Diomedes, daagde Proteus uit,
maar Proteus wees de tweekamp van de hand.

Mijn schip koos zee, mijn wagen land,

Proteus de boezem van zijn bruid.

Ik wist: Een vete zonder bloed leeft voort.
En wederom daagde ik Proteus uit.

Hij zweeg. Hij dacht: - Een maagd wordt bruid,

maar man blijft man en woord blijft woord.

Ik daagde Proteus uit, de derde maal.
Hij toonde mij een pasgeboren kind:

- Mijn Godsgeschenk. Wie dit bemint,

veracht het scherp-geslepen staal.

Ik daagde Proteus uit, de vierde maal.
Ik daagde Proteus uit, de vijfde maal.

Ik daagde uit, de zesde maal.

Proteus veracht geslepen staal.

De oude vete werd niet bijgelegd.
De tijd verstreek. Ik daagde Proteus uit.

Hij sprak: - Je weet Proteus' besluit.

Zijn leven was een tweegevecht.