Ontmoeting. Jaargang 2

[p. 15]

W.M. Kruseman
Wij kennen niet...

Wij kennen niet Uw wezen, doch wij weten
in leed en schuld ons toch met U verwant.
Hoe dikwijls wij de diepste grond vergeten,
toch hunkeren wij naar dit ongeweten,
dit onbewust en heimelijk verband.

Wij kunnen U, de oergrond, niet verklaren.
Experimenten gaan aan U voorbij.
Doch waar Gij U aan ons wilt openbaren
in zekerheid van innerlijk ervaren,
komt Gij ons machtelozen zeer nabij.

Gij heerst over de zonnen en planeten,
die Gij bestiert met macht en zekerheid.
Doch dieper heerst Gij in ons door het weten,
dat waar wij dagelijks Uw wil vergeten
Gij nadert in erbarmend medelij.

Gij heerser in het rijk der electronen,
die in onwrikbre wetten het verband
legt tussen eeuwigheden en aeonen,
wilt ons ellendigen Uw liefde tonen.
En reikt in stille uren ons de hand.