Ontmoeting. Jaargang 1

H. Barendregt
Christofoor

Hebt Gij geroepen? 'k Neem mijn staf
en treed van d'oever af;
langs schiftende en weke paden
kom ik door 't water waden.
Maar nu ik U aan d'andre oever vind:
zijt Gij een kind?

'k Hield in 't betrachten van mijn plicht
slechts 't hart op U gericht;
zijt Gíj de Sterke die 'k wou zíen en
als slaaf wenste te dienen?
dees' wereld in zijn nood en ongeval -
regeert Gij 't Al?

Bij Uw gestalte' en handen teer
buk ik behoedzaam neer:
ik kan de hemels van Uw ogen
in mijne niet gedogen;
ik vat U aan, dat zonder leed of scheur
'k U overbeur.

Zie, met mijn staf peil ik de baan
die 'k gróót met U zal gaan.
Maar 'k zie natuur rondom zo zwijgend -

[p. 83]

 

nooit was de lucht zo dreigend -

 

hoe voel 'k m'opeens gering en onbehoed...

 

Hoe stijgt de vloed!!

 

 

 

Daar werpt de storm zich op ons neer!

 

En bliksemen in speer bij speer

 

hitsen de stroom, de waatren woeden.

 

O kind, ik tuimel door de vloeden;

 

o loden kind, nu ik kàmp om behoud -:

 

wie zijt Gij die mij houdt?

 

 

 

'k Beklim vermoeid de overkant,

 

U aan mijn hand.

 

Ik droeg bij storm en vuur de wereld.

 

Nog zie 'k Uw schoon gelaat bepereld,

 

nog jaagt mijn bloed.

 

Wie zijt Gij, die mij leven doet?

 

 

 

Stem van Christus

 

Ik ben het die uw driften tem,

 

Ik ben het kind van Bethlehem.