Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 9

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 176]

Hoe de Engelschen beschaven in Britsch-Indië

Vóórdat Roosevelt zich inscheept naar het zwarte vasteland Afrika, heeft hij behoefte gehad de voortreffelijkheid der Engelsche politiek in Britsch-Indië te verheerlijken. Zij strekt tot eer van onze beschaving en is een der merkwaardigste dingen uit de afgeloopen eeuw.

Ongelukkiger wijze spreekt meneer Roosevelt over dingen waar hij niets van weet, want al beweren de Engelschen, dat dit kleinood der kroon uitstekend bestuurd wordt, al zegt Perceval Landon dat 90% der Hindoes tevreden en voldaan leven en dat de bevolking der steden even gelukkig zou leven, als ‘er niet een kleine kern bestond van ontevredenen wie het van tijd tot tijd gelukt een gisting aan de oppervlakte te brengen’, toch is de feitelijke toestand een geheel andere. De mannen der nationale Hindoesche beweging beschuldigen Engeland, dat het de oorzaak is van de zedelijke ontaarding van millioenen menschelijke schepsels. Door Engeland wordt het Hindoevolk geslagen met onvruchtbaarheid en zij die dat volk lief hebben, moeten dat noodlottige werk aan de heele wereld bekend maken. De officieele wereld kent slechts een flauw deel der waarheid over Indië. De bureaukratie van dit land bazuint schandeloos uit dat Groot-Britannië in Indië een vijfde deel van de bevolking der

[p. 177]

aarde onderhoudt in een staat van opmerkelijke welvaart. En de pers doet niets om de gebreken der imperialistische en kapitalistische politiek te doen kennen, waardoor deze groote Aziatische kolonie wordt gekweld.

De hongersnood is er een chronische kwaal geworden en de inboorlingen, uitgehongerd als ze zijn, sterven er letterlijk als vliegen, en deze hongersnood wordt veroorzaakt door het handelsstelsel en de kapitalistische exploitatie die de blanke meesters daar toepassen.

De Britsche regeering is verantwoordelijk voor de indirekte moord van minstens 30 millioen Hindoes, die de laatste 48 jaren aldaar zijn gestorven. Ladingen rijst, graan en andere levensmiddelen werden bij honderden tonnen uitgevoerd, terwijl de bevolking ten prooi was aan den afschuwelijksten honger. Er was voedsel genoeg om de geheele bevolking te onderhouden en de hooge prijs der levensmiddelen werd niet veroorzaakt door de schaarschte, neen, zij is het gevolg van de armoede des volks. Van hulpbronnen verstoken, moeten de ongelukkige boeren, zelfs voórdat de oogst wordt binnengehaald, dezen verkoopen aan Engelsche kapitalisten. Het grootste deel verlaat dus het land van den honger om te worden verkocht aan vette en rijke Engelsche en Hindoesche meesters, terwijl het overige lang niet genoeg is om aan de vraag te voldoen. De prijs der levensmiddelen neemt toe en het arme volk is het slachtoffer van dit stelsel.

Het aantal menschen die voortdurend honger lijden en slechts eén eetmaal per dag nemen, werd door de ‘Pioneer’ eenige jaren geleden geschat op 100 miljoen. Van zijn kant neemt Edward Russell aan dat 45% der bevolking of 133 millioen personen in een toestand van

[p. 178]

gestadige verhongering leeft. Taraknath Das schat het aantal menschen dat in het laatste tiental jaren stierf van honger in dit rijke land op 19 millioen en de veroorzaakte vernieling bijna op het viervoudige van die welke veroorzaakt zijn door de wereldoorlogen gedurende den loop van een geheele eeuw. Een rapport opgemaakt in Februari 1908, schatte het aantal dat tijdens den laatsten hongersnood steun kreeg, op 1.250.000 menschen. En hoeveel millioenen hebben niets gekregen. Hoeveel stierven er dagelijks ten gevolge van die ramp!

De ware oorzaak van den hongersnood is niet het gebrek aan regen, een voorwendsel dat John Morley gaf. Gemiddeld heeft men twee oogsten, in sommige deelen van Bengalen zelfs drie. En deze zijn in die provincie Bengalen zoo overvloedig dat zij heel Hindoestan twee jaar lang zouden kunnen voorzien in al wat de geheele bevolking noodig had.

Het gebrek aan regen is altijd een plaatselijk ongeluk. Nooit is het geheele land terzelfder tijd verstoken van regen en als in zeker distrikt de oogst slecht is, dan is er altijd een ander waarin hij overvloedig is. Waarheid is het dat de prachtige bevloeiïngswerken der Engelschen in Indië zeer onvoldoende zijn. Men zou vele putten moeten graven, moderne pompen moeten maken om den bodem voldoende te voeden.

Tripatka is van meening dat men de oude landbouwgemeenschappen kan doen herleven, die zooveel gelijken op de Russische Mir, waarvan nog enkele overblijfselen bestaan. Dit gemeenschappelijk maken van den grond moest dan samengaan met het gemeenschappelijk gebruik der machines en de gemeenschappelijke bevloeiïngswerken. Maar al deze materieele

[p. 179]

vorderingen bestaan er nog niet en de Europeesche meesters bekommeren er zich niet over om ze te verwezenlijken. Verre van den toestand te verbeteren door de bevloeiïngswerken worden deze een nieuw voorwendsel om den inlander te bestelen en een verpletterende last van belastingen op hem te leggen. De heele opstand van 1907 in de provincie Pundjab is veroorzaakt door de ondragelijke bevloeiïngsbelasting. De ware oorzaak van den hongersnood in Indië is de vreeselijke ellende van den boerenstand, die 85% der bevolking uitmaakt. Taraknath Das noemt 10 voornaamste oorzaken op, die dezen stand van zaken verklaren, nl.: 1° het Anglo-Saksische handelsstelsel; 2° de konkurrentie der Engelsche produkten; 3° de stelselmatige vernietiging van de inlandsche industrie; 4° de belastingen; 5° de militaire uitgaven; 6° het gemis van bevloeiïngswerken en wetenschappelijk uitgevoerden landbouwarbeid; 7° de invoering van opium; 8° het ambtenaarswezen; 9° de behoefte aan technische opleiding en 10° de algemeene onkunde der bevolking.

De Hindoesche boer is niet zorgeloos en dwaas. Als hij maar de mogelijkheid zag om te handelen zooals hij wilde, zou hij wel zorgen voor wat voorraad ter voorziening van slechten oogst. Maar het landstelsel en het belastingswezen beletten hem den noodigen voorraad te te bewaren. Al wat hij wint wordt hem tot de laatste cent afgehaald. In 11 jaar tijds zijn de goederen van 840.713 boeren wegens belastingsschuld verkocht. Hun karig meubilair, hun keukengereedschap, alles is hun ontnomen behalve hun lompen, alleen om te voldoen aan een meedoogenlooze regeering. De grondbelasting bedraagt ongeveer 50% van de opbrengst van den grond, ja, in

[p. 180]

Noghour zelfs 65% En dan heeft men nog andere belastingen. Men heeft berekend dat men den boeren voor een groot gedeelte tot 75% van zijn inkomsten afperst. De belastingen die op het Hindoevolk drukken zijn misschien de zwaarsten van eenig deel der geheele wereld.

Moet men herinneren onder welke bestaansvoorwaarden 130 millioen Hindoes leven? ‘Beesten zouden zoo niet kunnen leven in toestanden die ongezond en ondragelijk zouden zijn voor zwijnen. Zij leven in ellendige kleihutten, bedekken zich met lompen, voeden zich met mager afval, ter nauwernood voldoende om hen in het leven te houden en zij krioelen in een onverdragelijke vuilheid. Op enkele uitzonderingen na ontbreken alle voorwaarden van hygiene in de Indische steden. Geen goten. Vergiftigd water waarin men zich niet zonder gevaar zou baden. Geen bestrating. Mesthoopen die de pest in het leven roepen. Een atmosfeer vol onreine stoffen.’ Men begrijpt heel gemakkelijk dat duizenden en duizenden worden weggemaaid door vreeselijke ziekten.

De invoering van opium en spiritualiën in Indië is het werk der regeering en van Europeesche handelaars. De regeering verstrekt regelmatig sterken drank in het leger der inboorlingen. De opium wordt in het geheim onder het volk gebracht. De regeering volgt dezelfde taktiek als de Engelsche handelaars in China en op Formosa. Zij raden den inboorlingen de opium aan voor de genezing van zieken en zijn deze er eenmaal aan gewend, dan gebruiken zij groote hoeveelheden. Te Vanis, in Engelsch Columbië, heeft de direkteur van Free Hindustan minstens 200 sikhs gezien die opium gebruikten bij hun thee en die verklaarden eerst opium gehad te

[p. 181]

hebben als geneesmiddel. Zij bleven eraan verslaafd. In Hindostan zijn de opiumwinkels op marktdagen open. Hun aantal neemt toe. Jongens, meisjes kunnen het krijgen. Bovendien de aanbouw van opium neemt den besten grond in beslag.

De opvoeding vereischt een afzonderlijke studie. Het zij voldoende om te zeggen dat de Britsche regeering, die zorgvuldig alle ras- en godsdienstvooroordeelen onder het Hindoevolk onderhoudt, elke poging van privaatopvoeding meedoogenloos onderdrukt.

Deze onkunde, deze zedelijke ontaarding trachten de aanhangers van de revolutionaire Hindoesche beweging te bestrijden. Zij zetten den strijd tegen het despotisme voort, ondanks de gevangenneming van studenten, matigheidspredikers, enz. Een der hoofdmiddelen die zij voorstaan is de opvoeding des volks. Het Hindoevolk in drieërlei opzicht: fysiek, verstandelijk en zedelijk op te heffen, het den wensch te verschaffen naar een geheele ethnische onafhankelijkheid en ook, ja bovenal, wat de revolutionaire Hindoes niet moeten vergeten: den wil om alle ketenen van slavernij te verbreken en zich vrij te maken van ekonomische tirannie, bij hen door de Westerlingen ingevoerd.

Als Taraknath Das een oproep doet om in dezen zin de Algemeene Broederschap te bevorderen, dan heeft hij recht op aller instemming en dan is het te hopen dat zijn stem velen zal opwekken zich meer met deze zaak bezig te houden. Een volk te verlossen uit de slavernij, een volk hooger op te heffen en vrij te maken, dat is de inspanning van aller krachten waard.

F. Domela Nieuwenhuis.