Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 7

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 348]

In de juichende zonneschijn

In de juichende zonneschijn heb 'k je gezien
Onder takken van teere seringen,
Die zacht tot je bogen hun geurende pracht
En je oogen die kusten de bloemen zoo zacht,
Die licht trillend je blikken ontvingen.

In de jub'lende zonneschijn heb 'k je gezien
Bij de geurende, bloeiende velden.
En ik vatte toen stille je bij de hand
En wij droomden te samen in 't zonnige land
Gouden droomen, die nooit wij vertelden.

In de juichende zonneschijn zag ik je eens
In de oogen, die stille toen loken.
De natuur zong een jubel van licht en van kleur
En ik zag uit je wezen het wond're gebeur
Van de liefde toen heerlijk gesproken.

In de juichende zonneschijn hebben wij eens
Blij genoten van 't schoone in 't leven.
Zal dat altijd zoo blijven, mijn Lief, zal de nacht
Zwart en dreigend niet dooven dien gloed, die er zacht
Gouden licht in mijn ziele deed zweven?

Oegstgeest.
L. Kalis.