Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 7

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 346]

Nerveuze Verzen

I.

De winter is gekomen,
die maakt alles wit en stil.
De lucht dekt laag, de boomen
dalen diep weg in de sneeuw.

Bezoek mij in mijn winter hier.
Weet Gij nog waar ik eenzaam woon?
Want Uw lach en Uw luid vertier
Verlang ik in den winter hier.

II.
Bloemen.

Voor: Rémy de Gourmont.

Drie poovere dingen van armoe
bloeien mijn bloemen, die ik zoo
zorgzaam nog wil verplegen,
In den zomer heb ik ze gekregen.

In den herfst heb ik ze hier gehad
Dicht bij me in de stad,
Nu met den winter dooven,
Hun lichten de kleurelooze.

[p. 347]

III.

Achter ieder ding,
is wat anders en dat
maakt mij hulpeloos bang
alle nachten en alle dagen lang.

Ik leef in duister,
Ik zoek naar licht en luister
met mijn oogen en mijn handen,
die rillen en branden.

IV.

Voor: Hélène Vacaresco,
gravin van Rumenië.

Vouw mijn handen onder mijn hoofd,
Leg mijn lippen stil,
want het licht is gedoofd
in mijn brandlichte oogen.

Maak mijn kamer schandalig vol licht
en bloemen als voor een bruid,
Maar mijn luide leven is uit,
Gezwicht.

Kom nader, kom nader, o wees
voor mijn witten dood zonder vrees.
Brand er licht overheen en een schande
Van bloemen op hoofd en handen.

Jacob Israël de Haan.