Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 6

(1906)– [tijdschrift] Ontwaking– rechtenstatus



[pagina 452]
De oude Strijder Voor F. Domela Nieuwenhuis. Vol was de kleine zaal, waarin misnoegden samen Om weerstand, raad en hulp toen bij elkander kwamen. Luidop zei elk zijn woord, en 't ging rumoerig daar, Tot op de trede trad de oude redenaar, Wiens welgekende stem, zoo dikwerf opgestegen Voor d'eedle levenszaak, weerklonk op alle wegen. Ik hoorde hem voor 't eerst, zag zelden schooner grijs, Maar schoonheid lag vóóral in d'eedle, grootsche wijs Waarop zijn stem vóoraf, heel zacht en als bewogen Aan Elisée Reclus, den pas aan ons onttogen, Een diepe hulde bracht, een laatsten inn'gen groet. Den indruk van zijn woord behield ik wondergoed: ‘De kloeke, oude wacht begint ons te verlaten’, Zoo ving hij aan, geroerd; het trof mij bovenmaten, Terwijl ik hem aanzag, zooals hij sprekend stond, Met licht vermoeide stem, en droefheid om den mond. Bevroedde hij wellicht, dat deze doode lange Een leemte laten zou? en dat hij niet vervangen Te midden ons zou zijn? - Reeds ging Louise Michel, Dat waardig, edel hart, als vrouw de grootste wel; Elie Reclus vooraan, de stille, stoere werker, Wiens leven leeren kon: gelukkig zijn en sterker.
[pagina 453]
Nog anderen vielen weg, ook Most ging als Reclus... Hijzelve, die dàar stond, blijft een der laatsten nu, En 'k zie nog niet den dag, waarop een nieuwe garde 't Verlossingswerk aanvat', en in den strijd volharde! Siska van Daelen.