Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 6

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 273]

Begrafenis-morgen

Een regendag... 't geluchte ligt beklemd,
Met licht en donkergrauwe wolkenlagen,
Die, door geen moeheid in hun vaart gestremd,
In wilde driestheid naast elkander jagen.
De regen rent in dwarsche, schuine schichten,
En zwiert en weeklaagt om het kerkgebouw,
Valt op de houten kruiskens, die haast zwichten,
En floerst het doodenveld in dichten rouw.
Ding-dong, ding-dong,... en uit de klokke vliedt,
In langgedragen, zware weemoedgalmen,
Een treurpas op de maat van 't regenlied.
Nu hangen droef gebogen tak en halmen.
Ding-dong, ding-dong,... en in den grijzen morgen
Kraakt zeurend de verwolmde kerkedeur,
En schrijden, voor het vlagen als vol zorgen,
De koorknaap eerst met 't wierookvat er veur,
Dan d'oude paster met het zeegnend kruis,
Waarnaast zijn diender met het wijdend water,
Hun eendlijk preevlen mengend met 't geruisch
Des regens en het geulend plasgeklater.
Zij wachten aan den voet der kerkhofpoort,
Beschermd door 't loof van eene reuzenlinde.
De klokke luidt, en luidt maar klagend voort,
En overheerscht het huilen van de winden.

Siska van Daelen.