Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 6

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 39]

Sprokkelingen

Aan de Vrienden.

't Is tien jaar geleden dat Ontwaking wierd gesticht en de nieuwe reeks begint heur zesden jaargang. De uitgaaf is de kinderschoenen nu ontwassen. Van een strijdveerdig blaadje der vlaamsche jongeren, groeide en gedijde Ontwaking allengs tot een algemeen-nederlandsch tijdschrift dat, met gekende medewerkers in Holland en in Vlaanderen, een verbinding daarstelt tusschen de vooruitstrevendste schrijvers uit Noord en Zuid, en een voorhoede vormt in den grootschen kamp voor een vrijer en ruimer leven.

‘We koesteren geen overdreven illusies en zijn niet blind voor eigen tekortkoming. Beter dan wie ook weten wij dat ons maandschrift vatbaar is voor nog menige verbetering.’ - Dit schreven we aan 't hoofd van den vierden jaargang dezer reeks, nu twee jaar geleden. Sindsdien wierden, met zeer beperkte middelen, vele verbeteringen aangebracht, zoowel aan de wijze van uitgaaf als aan den inhoud. Al is de volmaaktheid van deze wereld niet, toch moeten we pogen, uit alle krachten, om eenigszins heur te benaderen. Zóo is het onze wensch den werkkring van het tijdschritt zooveel mogelijk te verbreiden over alle takken der geestelijke bedrijvigheid. Geheel ons streven zal er op gericht zijn trapsgewijze dit te verwezenlijken, hiertoe vertrouwend dat wij, in de toekomst, steeds hechteren steun zullen vinden in de hulpveerdige genegenheden die ons pogen verwekte.

Met tijdschriften gaat het als met de menschen. Zij die de gebaande wegen verlaten en niet 't huis hooren onder de zoo-bezonder-fatsoenlijke Allemannetjes, - zij voooral hebben steeds wat onaangenaams te beleven. Ook Ontwaking heeft

[p. 40]

zoo heur kwade uren gekend en menigmaal was 't leven moeilijk voor het jonge tijdschrift. Nu nog zijn alle hindernissen uit de baan niet weggeruimd, - wat ook niet hoeft, want strijd en kamp versterkt de levenskrachtigen! - maar toch klaart de toekomst roziger op. En, terwijl wonniger dagen willen lichten, bij 't eindigen van het tweede lustrum, gaat hier een hartelijk dankwoord tot al degenen die ons bijstonden, voor de redactie als voor de verspreiding, - in 't bezonder tot de enkele getrouwen die ons immer ter zijde stonden door opbeuring en door steun, en Ontwaking's leven trots alles hielpen verzekeren.

Segher Rabauw.

Reimond Stijns.

Voor een paar weken berijkte ons de treurmare van den dood van Reimond Stijns. De nederlandsche literatuur betreurt in Stijns een heurer schoonste en oorspronkelijkste vertegenwoordigers; ‘Ontwaking’ verliest een gewaardeerden medewerker en de wereld verliest een eerlijken, onbaatzuchtigen ‘mensch’.