Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 5

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 362]

Jonge Baders
voor Georges Eekhoud

Het was een schoone morgen
Al op de purpren hei.
We gingen zonder zorgen
En zongen liedjes blij.

De zonne stak zoo heerlijk
Heur hoogtijdvlag in top.
Wij ademden begeerlijk
De honinggeuren op.

Wij zagen in de wijdte
Het lachend, blinkend meer:
Daar dansten jongens blijde
Al joelend op en neer.

Het waren frissche gasten
Met rozig aangezicht,
Ze plonsten en ze plasten
En blonken in het licht.

Zij duikelden al lachend
En keken snaaks weer op
En wierpen 't water plagend
Al naar elkanders kop.

[p. 363]

 

Zij rekten hunne lijven

 

En kloven 't water vlug,

 

Of lieten er zich drijven

 

Al wiegend, op den rug.

 

 

 

En al op eens tezamen

 

Zij duikelden weerom

 

En druipend, ritslend kwamen

 

Zij uit de waterkom.

 

 

 

Daar stonden zij nu zonnig,

 

Bekeken zonder schroom

 

Elkanders naaktheid: wonnig,

 

Verruklijk als een droom.

 

 

 

Zij leken wel de knapen

 

Uit heidens weeldetijd;

 

Wij stonden 't aan te gapen

 

En hebben 't wis benijd.

 

 

 

Zij gingen zonder zorgen

 

En met een deuntje blij.

 

Het was een schoone morgen

 

Al op de purpren hei.

 

 

 

Siska van Daelen.