Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 4

[p. 32]

Morgen

O, Eerste sein van hoop,
Wanneer door nevelkleeden
Het daavrend vuur der zon
Op de aarde nederschoot,
Gij waart de morgen die
Al wijder, in 't verbreeden,
Den hemel open trok
Voor alle wezen bloot!

Gij liet een levensstroom
Door aller aadren loopen;
En bracht een kleurenvloed
Met uw alvoedend licht.
Steeds schooner en gesterkt
Door uw herhaald herdoopen,
Werd 't aanschijn van den hof
In wolkendrijf gedricht:

't Verblijf van mensch en dier
En plant in zich bewegend
Het eenig doel dat elk
Tot grooter heil volmaakt!
O, Morgen die nog komt,
Blijf steeds voor mij gezegend!
Geen stormen zijn het die
Uw ademtocht ontblaakt.

[p. 33]

 

Als bij den eersten dag,

 

Gepurperd aan het oosten,

 

Is redden uwe taak

 

En hoop uw strijdbannier.

 

Blijf steeds dit sein van hoop

 

Om mijne ziel te troosten,

 

Een steeds herhaalde doop

 

In zuiver zonnevier!

 

 

 

Willem Gijssels.