Champ d'Action en het SPECTRA Ensemble die ook vandaag nog actief, en elk binnen een onderscheiden segment, het voortouw nemen. Zoals gezegd, draagt vooral het SPECTRA Ensemble de missie van de Spectra Groep verder uit. De muziek van eigen bodem staat centraal. Die ‘eigen bodem’ houdt in dat niet de geboorteplaats, maar wel de band met en de activiteit binnen de Vlaamse regio doorslaggevend zijn. Naast toondichters als Frank Nuyts, Raoul de Smet, Geert Logghe, Frits Celis, Petra Vermote, Joachim Brackx of Filip Rathé worden ook Alvaro Guimarães, Jorge Anthunes of Arsène Souffriau als Vlaams beschouwd. Het perspectief is internationaal, maar ook historisch. Componisten als Norbert Rosseau, Louis de Meester, Karel Goeyvaerts, André Laporte en Henri Pousseur staan er op het repertoire naast Luciano Berio, Harrison Birtwistle, Morton Feldman, Peter Maxwell Davies, Karlheinz Stockhausen, György Kurtág, John Cage en György Ligeti. Zonder dit muzikale ‘geheugen’ is geen communicatie van het nieuwe mogelijk en daarom vormt dit geheugen het referentiekader voor de nieuwe muziek waar het SPECTRA Ensemble in wezen voor staat. Sinds 1993 creëerde zij 43 nieuwe werken waarvan 36 Vlaamse. Het ensemble gaf merendeels de opdracht. Twee aspecten vallen op. Enerzijds is er een zeer grote stilistische openheid waarmee de wat starre theoretische oppositie tussen modernisme en postmodernisme overstegen wordt. Toch is het SPECTRA Ensemble niet vrijblijvend eclectisch. De polemiek ligt in de muziek zelf. Zo krijg je programma's die o.a. Morton Feldman, Mauricio Kagel en Lucien Posman of Claude Coppens, Walter Hus en Arnold Schönberg en anderen samenbrengen. Anderzijds kent het ensemble de gecreëerde werken een vaste plaats toe in zijn programmatie. Het terechte uitgangspunt is dat men slechts door met voldoende regelmaat nieuwe werken te spelen de intrinsieke waarde van deze
werken en de contemporaine tendensen waartoe ze behoren, toegankelijk en expliciet kan maken. Belangrijk is dat vele Vlaamse werken een belangrijke
Het SPECTRA Ensemble.
plaats krijgen in de buitenlandse tournees. In het toekennen van opdrachten wordt openheid en diversiteit nagestreefd. Zo krijg je een breed spectrum van het creatieve muziekleven van onze regio. ‘Oude meesters’ als Lucien Goethals en Claude Coppens worden niet enkel erkend door geregelde opvoeringen van vroeger werk, maar krijgen door opdrachten een blijvende stimulans. Op 13 december 2001 wordt een nieuw avondvullend werk van Goethals, ‘Festina Lente: 13 profane motetten op Engelse teksten van Gust Gils’ voor mezzo, bariton en ensemble opgevoerd. Voor 2003 plannen ze de creatie van ‘Songs from Alice’ van Coppens, met een cd-opname. Met jonge componisten als Geert Logghe, Joachim Brackx en Wim Henderickx, die reeds langer op het repertoire van het ensemble staan, worden eveneens sterke banden onderhouden door opdrachten en een cd-opname in het vooruitzicht te stellen. Of er worden nieuwe banden gesmeed zoals met Dirk Vermeulen en Dirk Schroyens, die eveneens een opdracht en een opname krijgen. In de programmatic van internationale werken is er een andere tendens. Onderscheiden toondichters als Mauricio Kagel, Peter Maxwell Davies en Gilberto Mendes keren weliswaar in de loop van de jaren steeds in de programmatie terug, maar andere grote namen als Ligeti, Berio of Kurtàg raken wat op de achtergrond. De vorige jaren lag daarentegen de klemtoon op hier vrij onbekende toondichters uit Zuid-Amerika en Scandinavië. In de toekomst zal het vizier meer op Duitsland en Groot-Brittannië worden gericht. Belang-
Auteursrechtelijk beschermd