Ons Erfdeel. Jaargang 44

[p. 674]

N.E.M. Pareau

Voorval

De trein had nauwelijks een kwartier
't station Ijmuiden-Oost verlaten
of Hugo loosde zijn uraten
door het ontslotene portier.

De reizigers die bij hem zaten,
verrast door zulk een passagier
betuigden luidkeels hun plezier
en gingen het geval bepraten.

De spotternij van die daar zaten
beroerde Hugo nu geen zier,
vermits zij allegaar vergaten
den last van 't pas genoten bier.
Hij stak de knoopen in de gaten
en sloot het venster op een kier.

[p. 675]

Zondag

Aangezien de zonnestralen
Alhoewel er wolken staan,
Aangenaam ter aarde dalen,
Wil ik heden wandelen gaan.

Door de fraaie ruime straten,
In gemoedelijken tred,
Wijl Christien en ik wat praten
En 'zij' op de kinderen let.

Nu geen draven, hollen, jagen,
Elk is deftig en beleefd.
'k Schep in wandelen groot behagen
Bijaldien het kalmte geeft.

Als wij mijnen chef ontmoeten
Blik ik ferm in zijn gelaat,
En ik laat hem 't eerste groeten,
Daar Christiena naast mij gaat.

's Avonds keeren w' onze schreden
Naar de woning, alwaar wij
Ons recht rustig gaan verkleeden;
En de Zondag is voorbij.