Ons Erfdeel. Jaargang 36

[p. 662]

Remco Campert

Dichterlijke vrijheid

vandaag
staat alles haaks op niets
in de ruimte verwisselt
de astronaut een wiel
terwijl mijn voet vreesachtig
aarzelt boven een drempel
intussen op de snelweg
slingert in de dichtste mist
een auto door de lucht
de grootste vrijheid is
de stilte in de ramp

dan de krijsende klap
het wordt heel licht
vlammen laaien om een gezicht
over de wangen daalt
een douche van bloed

ik doe de stap
sta in een vergeten woud
boomtoppen die kreunen
ergens ligt het lijk
thuiskomen doe ik wel
morgen

Uit Trouw, 21 maart 1985

Ook in: Wiel Kusters, De geheimen van wikke en dille (1988)

[p. 663]

Vorm

ik ging op weg die dag
en zag al snel
er was teveel te zien
een brandende tank
een hand die eruit stak
maar een veld verder een boerin
die de was ophing

vogels die opvlogen
en in een zelfbedachte zwaai
weer neergestreken
in de boomkruinen
waar ik niet bij kon

het water onder de plank
die over het beekje lag
het stroomde door
en bleef maar water

vormeloos is alles
en neemt steeds een vorm aan
in de vorm is de vrijheid
en de vrijheid maakt de vorm

de avond viel
huis was een herinnering
maar ik droeg bij me
de vorm van je geur
de vorm van je hoofd in het kussen
de vorm van je vorm

Uit Trouw, 21 maart 1985

Ook in: Wiel Kusters, De geheimen van wikke en dille (1988)

en: Een neger uit Mozambique

[p. 664]

Pluksgewijs

Het gras komt pluksgewijs op
daar waar vorig jaar vuur grond kaal maakte

in onwennige samenwerking
stuwen lichaam en het brein daarin vervat
op papier een spriet van een woord

snikkend om lucht

voort

meteen al doend
alsof het er altijd al was

Uit Scènes in Hotel Morandi (1983)

Huisman

Liefst zie ik haar op de fiets
nietsziend rijdt ze weg
bepakt gezakt
shawl om haar hoofd geknoopt
grote bril op tweedekkerspilote
mand aan het stuur
zadel te laag
recht tegen weer en geen weer in

ik zwaai nog een keer
ga maar naar binnen
ruim een regel op
zit pardoes op een woord
blaas stof van papier
tik op tafel
lege man met volle poes
en vaas onrustig
stilleven hopeloos onpraktisch
is dat schrijven soms

Uit Rechterschoenen (1992)