Kossmann en Kossmann, De Lage Landen
Het is een goed initiatief van de Stichting Ons Erfdeel geweest om het Groningse echtpaar Kossmann, historici van meer dan locale faam, de brochure De Lage Landen. Geschiedenis van de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden te laten schrijven. In een zestig bladzijden geven zij een overzicht van wat in de loop der eeuwen het hedendaagse Nederland en België bond en scheidde. Luxemburg blijft op een enkele opmerking na buiten beschouwing.
We mogen aannemen, al is het niet als zodanig vermeld, dat mevrouw Kossmann als mediëviste de periode tot 1500 voor haar rekening heeft genomen om dat Kossmann, als oud-hoogleraar in de geschiedenis na 1500 voor de rest van het verhaal verantwoordelijk is.
Het is een evenwichtig, compact en zeer informatief en leesbaar overzicht geworden, waarin politieke, sociale, economische en culturele ontwikkelingen in de Lage Landen de aandacht krijgen. Opvallende karakteriseringen ontbreken niet. Zo wordt de periode 1914-1945 geplaatst in het perspectief van een dertigjarige Europese burgeroorlog die globale proporties kreeg. Curieus is ook op p. 59 de wijze waarop de vrijwel onontkoombare voortzetting van het federaliseringsproces in België wordt geformuleerd: ‘Het is zeker dat België nooit meer een nationale staat zal kunnen vormen; indien het zich weet te handhaven zal het de onjuistheid tonen van een in de twintigste eeuw in de hele wereld nog steeds aanvaarde opinie: dat de moderne staat nationaal moet zijn om te kunnen voortleven’.
Een onbeantwoorde vraag is voor wie deze beknopte geschiedenis van de ‘door en door beschaafde gemeenschappen met een vreemd, maar rijk verleden’ nu is bedoeld. Er worden geen ‘doelgroepen’, om die modieuze term te gebruiken, genoemd. Het lijkt mij echter, dat onze ambassades deze uitgave, waarvan eveneens een Duitse, Engelse en Franse vertaling is verschenen, in voorraad dienen te hebben en op royale wijze aan belangstellenden dienen uit te delen. In België en Nederland geaccrediteerd ambas-