Liszt-Festival in Utrecht
In het zesde Liszt-Festival werd het accent geplaatst op muziek van de jonge Liszt. Zo had de afsluitende pianomarathon, waaraan meewerkten Marja Bon, France Clidat, Kun Woo Paik en het duo John en Richard Conti-Guglia in omgekeerde volgorde Liszt's oeuvre van treffende momentopnamen voorzien. Te beginnen met Abschied uit 1885 en eindigend met werken van de pas 20-jarige componist.
Aan de Koreaan Kun Woo Paik de eer om op een afzonderlijk concert op 25 januari de Liszt van vóór zijn 34e levensjaar te belichten. Daaronder de helslastige Grande Fantaisie de bravoure sur La Clochette van Paganini, bekender geworden in de latere, ingekorte en vereenvoudigde versie.
Technisch gesproken stelde de Koreaan zeker niet teleur, op een recital van Ronald Smith de dag ervoor werkte het rechterpedaal als stofzuiger voor talloze foute noten, maar Kun Woo Paik musiceert zeer gewetensvol, verdoezelt niets en toch waren zijn vertolkingen niet helemaal bevredigend. Onzeker in de lyrische dosering. Veruit de meest sublieme momenten werden ons geschonken door Jorge Bolet, die heel precies weet wat hij wil en in ongekend geschakeerde sfeertekening alle hoofd- en tegenstemmen afweegt. Een détailkunst die geen moment - het grote gevaar waar zijn meeste collega's niet aan weten te ontsnappen - gemaniëreerd aandoet.
In het Liszt-jaar doet de Liszt Kring nog van zich spreken. En wel met een Liszt Concours (juni 1986) waarvoor zich reeds een zestigtal kandidaten hebben aangemeld. Het ligt in de bedoeling het concours een meer algemeen karakter te geven in de toekomst. Aan allerlei plannen wordt gewerkt. Ik houd u op de hoogte, wie weet krijgt Nederland daarmee zijn eerste concours op internationaal niveau, als ‘concurrent’ voor de Koningin Elisabeth Wedstrijd...
Ernst Vermeulen