Ouderwetse Komedie.
Alexeï Arboezov (geboren 1908), is naar verluidt de meest populaire hedendaagse Russische toneelauteur. Vooral vanaf de jaren zestig heeft deze schrijver, die tevens ook akteur en regisseur is, veel sukses geoogst. K.N.S.-Antwerpen speelde van hem Ouderwetse Komedie, een subtiel, weemoedig spel over twee ouder wordende mensen, waarin vooral Martin van Zundert een voortreffelijke vertolking ten beste gaf. Dit eenvoudig poëtisch stuk, waarvan de sfeer aan Tjechow herinnert, speelt zich af in een sanatorium in Riga waar een dokter en een patiënte, beiden getekend door het leven, elkaar ontdekken en naar elkaar toe groeien.
Bij hun eerste konfrontatie blijkt Lidija (Ketty van de Poel) een praatzieke, ietwat agressieve dame te zijn, maar iemand die ondanks alles van het leven en de natuur houdt. Achter haar opdringerigheid en haar gepraat verbergt zij echter ook haar leed: haar man heeft haar verlaten en zij verloor haar enig kind. Het lot van de ietwat stuurse dokter, Rodion, is al niet erg verschillend. Hij verloor zijn vrouw aan het front en koesterde sedertdien de herinnering aan haar in volstrekte eenzaamheid. De trouw, zo zegt hij, is het grootste teken van sterkte. In verschillende taferelen zien we deze mensen naar elkaars verdriet en gevoelens peilen. Begrip en toenadering worden afgewisseld door aarzeling en verwijdering doch uiteindelijk vinden zij toch een stukje geluk of troost bij elkaar.
Regisseur Guido Maeremans schiep voor dit stuk een passende poëtische, ietwat eterische sfeer die door Paul Celis' klankregie uitstekend gesteund werd. Centraal in het eenvoudig dekor van Mimi Peetermans stond een romantisch prieel. Ketty van de Poel en Martin van Zundert akteerden sober en menselijk. Indrukwekkend was hoe deze laatste zich, van een ietwat gemelijke oude dokter geleidelijk liet ontbolsteren en zich zelfs tot enkele danspasjes liet verleiden.
De taal zelf van dit verinnerlijkt spel (vertaling door Martin Gijselinck) lijkt uiterst sober, bijna op het schrale af. Misschien hebben de akteurs niet steeds alle subtekstuele mogelijkheden ervan weten aan te boren. Toch was deze Ouderwetse Komedie een fraaie, homogene produktie van een weinig spektakulair, maar gevoelig en sfeervol stuk.
Dr. Jozef de Vos.