frans-vlaanderen
15e Vlaamse kultuurdag te Ekelsbeke.
Over de 15e Vlaamse kultuurdag te Ekelsbeke (Noord-Frankrijk) op 11 juli 1976 gehouden, verscheen in de Rijselse krant La Voix du Nord van 13 juli een verslag, waaruit ik met instemming citeer: ‘Fête traditionelle, elle attire, chaque année, un nombre croissant de Flamands de France et de Belgique. De par la renaissance du sentiment flamand dans le Westhoek, une telle manifestation ne peut que voir son succès s'accroïtre. Pourquoi alors ne pas en profiter pour organiser, dans le même site, un véritable festival de culture flamande qui durera tout un week-end? La Flandre, en effet, ne doit pas vivre uniquement sur son passé. Des peintres, des poètes, des musiciens, des écrivains, témoignent de la Flandre d'aujourd'hui. Présentés ensemble, ils feraient d'Esquelbecq un grand rassemblement et donneraient à cette fête une autre dimension. Dimension que beaucoup aimeraient voir se développer.’
Inderdaad, en dat is geloof ik reeds vele jaren de wens van de organisatoren, zou het een goede zaak zijn indien de Ekelsbeekse dag zou uit kunnen groeien tot een manifestatie waarop méér aspekten van het Vlaams kultureel leven aan bod zouden komen. Tot op vandaag de dag heeft men moeten roeien met de beschikbare riemen. En dat zijn niet altijd de ideale geweest: zeker niet als men bedenkt dat over geheel deze dag een m.i. al te kermisachtige sfeer is komen te hangen. Het is daarom bemoedigend in een Franse krant bevestigd te zien wat reeds vaak naar voren is gebracht. Alleen, en dat is een essentiële kwestie, moeten de Frans-Vlamingen het nu langzamerhand eens zelf gaan doen. Als zij op een of andere manier deze dag willen uitwerken tot een week-end dat een bredere kijk moet bijbrengen op hun problemen en mogelijkheden, dan zullen zij bij deze uitwerking beslist kunnen rekenen op de steun uit Vlaanderen en Nederland. Maar zij moeten het niet alleen verbaal wensen, ze moeten het ook konkreet willen realiseren.
Deze 15e Vlaamse kultuurdag kende verder zijn traditioneel verloop. Tussen een Nederlandstalige mis en een tuinfeest met alle ingrediënten van de Vlaamse kermis, een namiddag bezinning over de toestand, het verleden en de toekomst van onze kultuur in dat gebied met toespraken van Robert Hennart, sekretaris van het ‘Comité flamand de France’, Gervais Roussez, Georges Decalf, André Joos, Jacques Fermaut, voorzitter van de ‘Michiel de Swaenkring’ en Leo Vanackere, voorzitter van het ‘Komitee voor Frans-Vlaanderen'. Vrijwel uitsluitend Frans-Vlamingen aan het woord. Zo is het goed en zo moet het zijn. Zij moeten in het eigen land de kastanjes uit het vuur halen, tenminste als ze het Nederlands karakter van hun streek op een of andere manier willen handhaven. Vanuit Nederland en Vlaanderen kan men slechts aanwezig zijn, aanmoedigen en een handje toesteken als dat wordt gewenst. Ons als een eigenwijze schoonmoeder aanstellen kan slechts een hoogst kwalijke zaak zijn.
Ondertussen en in afwachting dat de Frans-Vlamingen de Ekelsbeekse dag zullen doen uitgroeien tot een dag met méér diepgang en een bredere opzet, moeten de organiserende pastoor Georges Decalf en het ‘Komitee voor Frans-Vlaanderen’, speciaal Luc Verbeke, Leo Vanackere en Cyriel Moeyaert, worden gefeliciteerd omdat zij volhouden. Als deze dag ooit uitgroeit tot wat La Voix du Nord ervan verhoopt, dan zal dat mede dank zij deze taaie werkers zijn.
Jozef Deleu