XIIIe Vlaamse kultuurdag te Ekelsbeke.
Op 14 juli 1974 werd, onder de auspiciën van het Comité Flamand de France, de Michiel de Swaenkring en het Komitee voor Frans-Vlaanderen, te Ekelsbeke in Frans-Vlaanderen voor de 13e maal een Vlaamse dag gehouden. Traditiegetrouw werd in de voormiddag een ekspositie geopend in het kasteel en volgde daarop een mis in de parochiekerk met homelie in het Nederlands.
Tijdens de namiddag werd een kulturele bijeenkomst gehouden waarop Maxime Deswarte, Pascal de Leersnijder, Georges Decalf en André Demedts het woord voerden. Maxime Deswarte handelde over de beeldenstorm die in de 16e eeuw in de Westhoek is losgebroken. Zijn betoog was hoofdzakelijk gebaseerd op het werk Les troubles religieux en Flandre française van Edmond de Coussemaker. Pascal de Leersnijder, samen met Jacques Fermaut, de inspirerende kracht van de Michiel de Swaenkring, handelde over de geschiedenis van Frans-Vlaanderen. Ondanks de ruime tijd die hem werd toegemeten, kon hij er niet in slagen een sintetisch beeld te schetsen van deze geschiedenis. Vandaar dat hij, halverwege zijn betoog, op verzoek van de voorzitter zijn toespraak moest beëindigen. Zijn jeugdige geestdrift is een zeer aannemelijk ekskuus; maar het is gewoon niet doenbaar om een zo troebele geschiedenis als die van Frans-Vlaanderen in een uur naar voren te brengen. Het optreden van Pascal de Leersnijder is echter belangrijk. Samen met hem blijken steeds meer jonge Frans-Vlamingen het vrijuit spreken in eigen land niet te hebben verleerd. Voor de toekomst van onze kultuur aldaar is dat een winstpunt. Jarenlang was het voor de organisatoren van deze Vlaamse dagen een probleem om jonge Frans-Vlamingen te vinden die vanuit een overtuiging wilden optreden. Nu het zo ver is, moeten we dat toejuichen. Traditiegetrouw bracht pastoor Georges Decalf, die de bijeenkomst presideerde, een aantal nieuwe taalvondsten naar voren. Door Dr. Sluyter werd ook de AVRO-televisiefilm Oud-Nederlandstalig gebied in Frankrijk
vertoond. Ter vervanging van Senator Leo Vanackere, sprak André Demedts het slotwoord uit. Hij verheugde zich terecht om de tekenen van vernieuwde belangstelling voor onze kultuur in Frans-Vlaanderen.
Voor de buitenstaander zal ook deze Vlaamse dag te Ekelsbeke nogal archaïsch aandoen. Ondanks alle reserves die men ertegen kan aanvoeren, blijft de Ekelbeekse dag de enig steeds terugkerende en openbare manifestatie van Nederlands bewustzijn in Frans-Vlaanderen. Nu steeds meer jonge Frans-Vlamin-
Auteursrechtelijk beschermd